Pyetje:
A është shqiptimi i shahadetit ndales nga bërja tekfir? Gjithashtu pohimi i një personi se është musliman, ose ai i cili vepron ndonjë prej veprave sikurse: Namazi, agjërimi etj., a është kjo prej atyre gjërave që të ndalon nga tekfiri?
A është shqiptimi i shahadetit ndales nga bërja tekfir? Gjithashtu pohimi i një personi se është musliman, ose ai i cili vepron ndonjë prej veprave sikurse: Namazi, agjërimi etj., a është kjo prej atyre gjërave që të ndalon nga tekfiri?
Përgjigje:
Nga gjërat e çuditshme të cilat po i dëgjojmë në këto kohëra nga ata që i dedikohen dijes është se nëse një njeri dëshmon ''La ilahe ilallah'' nuk lejohet që ta bësh qafir atë, gjithashtu nëse dikush pretendon për veten e tij, apo pohon se është musliman nuk lejohet ta bësh qafir. Sipas tyre këta persona nuk bëhen qafira edhe nëse nuk i plotëson ato gjëra që kërkon dëshmia, edhe nëse vepron ato gjëra që ta bën të pa vlefshme dëshminë, edhe nëse vepron ato gjëra që ti prishin të gjitha punët e mira (sikurse namazi, zekati etj.). Ndoshta nuk i dëgjon prej tyre drjetpërdrejtë këto porse ky lloj besimi të dërgon deri në këtë bindje, Allahu na ruajt neve dhe juve.
Prandaj nëse dikush bën shirk, ose bën ndonjë prej veprave të tjera të cilat ta rrënojnë Islamin, ose nuk vepron ato gjëra që pa to nuk bën dobi dëshmia, e as namazi e as një vepër tjetër, nxitojnë duke të thënë:
Nga gjërat e çuditshme të cilat po i dëgjojmë në këto kohëra nga ata që i dedikohen dijes është se nëse një njeri dëshmon ''La ilahe ilallah'' nuk lejohet që ta bësh qafir atë, gjithashtu nëse dikush pretendon për veten e tij, apo pohon se është musliman nuk lejohet ta bësh qafir. Sipas tyre këta persona nuk bëhen qafira edhe nëse nuk i plotëson ato gjëra që kërkon dëshmia, edhe nëse vepron ato gjëra që ta bën të pa vlefshme dëshminë, edhe nëse vepron ato gjëra që ti prishin të gjitha punët e mira (sikurse namazi, zekati etj.). Ndoshta nuk i dëgjon prej tyre drjetpërdrejtë këto porse ky lloj besimi të dërgon deri në këtë bindje, Allahu na ruajt neve dhe juve.
Prandaj nëse dikush bën shirk, ose bën ndonjë prej veprave të tjera të cilat ta rrënojnë Islamin, ose nuk vepron ato gjëra që pa to nuk bën dobi dëshmia, e as namazi e as një vepër tjetër, nxitojnë duke të thënë:
Si i bëni këta qafira, a nuk thonë ata ''La ilahe ilallah''?
A nuk falen ata?
A nuk agjërojnë ata? etj.
Për sa i përket atyre që dëshmojnë dëshmitë, mirëpo nuk i plotësojnë ato që ajo kërkon, ose nuk vjen me vepra, ose adhuron dikënd tjetër pos Allahut, në vijim do të përmend një fjalë përmbledhëse nga imam Abdulatif ibn Abdurrahman, i cili i është kundërpërgjigjur këtij dyshimi, e kam përzgjedhur këtë fetva të shejhut pasi është përmbledhëse, ose në të kundërtën fjalët e dijetarëve si nga selefët poashtu edhe nga të mëvonshmit janë të shumta, të argumentuara nga Kur’ani dhe Sunneti.
Shejhu i madh, imam Abdulatif ibn Abdurrahman (Allahu e mëshiroftë) ka thënë:
“Ndërkaq kanë gabuar shumë prej mushrikëve në këto kohëra, dhe kanë menduar se kush e bën qafir atë i cili i ka shqiptuar dy ‘shehadetet’ ai është prej hauarixhëve. Mirëpo nuk është kështu, përkundrazi shqiptimi i dy ‘shahadeteve’ nuk është ndalesë (pengesë) prej tekfirit (pra bërja qafir), vetëmse për atë i cili e mësoi kuptimin e tyre (pra dy shahadeteve) dhe punoi sipas asaj që ato kërkojnë, dhe e bëri të sinqertë adhurimin vetëm për Allahun xh.sh, dhe nuk shoqëroi me të shok të barabart. Këtij i bëjnë dobi dy dëshmitë.
Ndërsa sa i përket atij i cili i tha ato (pra dy dëshmitë) dhe nuk rezulton prej tij pasim (ndjekje, ose bindje me vepër) për ato që ato kërkojnë, përkundrazi i shoqëron shok Allahut xh.sh, dhe mer ndërmjetësues pos Allahut, dhe kërkoi prej tyre atë që nuk mundet ta bëjë vetëmse Allahu xh.sh, dhe afroi tek ata të afërmit, dhe bëri për ata atë që bëjnë njerëzit e injorancës prej mushrikëve, këtij nuk i bëjnë dobi dy shahadetet, përkundrazi ai është mashtrues në dëshminë e tij, sikurse ka thënë Allahu xh.sh: “Kur të erdhën ty munafikët, dhe thanë: Dëshmojmë se ti je i dërguari i Allahut, dhe Allahu e di se ti je i dërguari i Tij, e Allahu dëshmon se munafikët janë gënjeshtarë.” (El Munafikun: 1).
Ndërsa kuptimi i dëshmisë ''La ilahe ila Allah'' është: Adhurimi i Allahut dhe lënia e adhurimit të dikujt tjetër. Kështuqë kush tregohet mendjemadh ndaj adhurimit të Tij, nuk është prej atyre të cilët dëshmojnë ''La ilahe ila Allah'' dhe kush e adhuron Atë (pra Allahun) dhe gjithashtu adhuron me të të tjerë pos Tij, nuk është prej atyre të cilët dëshmojnë ''La ilahe ila Allah''.
“Ndërkaq kanë gabuar shumë prej mushrikëve në këto kohëra, dhe kanë menduar se kush e bën qafir atë i cili i ka shqiptuar dy ‘shehadetet’ ai është prej hauarixhëve. Mirëpo nuk është kështu, përkundrazi shqiptimi i dy ‘shahadeteve’ nuk është ndalesë (pengesë) prej tekfirit (pra bërja qafir), vetëmse për atë i cili e mësoi kuptimin e tyre (pra dy shahadeteve) dhe punoi sipas asaj që ato kërkojnë, dhe e bëri të sinqertë adhurimin vetëm për Allahun xh.sh, dhe nuk shoqëroi me të shok të barabart. Këtij i bëjnë dobi dy dëshmitë.
Ndërsa sa i përket atij i cili i tha ato (pra dy dëshmitë) dhe nuk rezulton prej tij pasim (ndjekje, ose bindje me vepër) për ato që ato kërkojnë, përkundrazi i shoqëron shok Allahut xh.sh, dhe mer ndërmjetësues pos Allahut, dhe kërkoi prej tyre atë që nuk mundet ta bëjë vetëmse Allahu xh.sh, dhe afroi tek ata të afërmit, dhe bëri për ata atë që bëjnë njerëzit e injorancës prej mushrikëve, këtij nuk i bëjnë dobi dy shahadetet, përkundrazi ai është mashtrues në dëshminë e tij, sikurse ka thënë Allahu xh.sh: “Kur të erdhën ty munafikët, dhe thanë: Dëshmojmë se ti je i dërguari i Allahut, dhe Allahu e di se ti je i dërguari i Tij, e Allahu dëshmon se munafikët janë gënjeshtarë.” (El Munafikun: 1).
Ndërsa kuptimi i dëshmisë ''La ilahe ila Allah'' është: Adhurimi i Allahut dhe lënia e adhurimit të dikujt tjetër. Kështuqë kush tregohet mendjemadh ndaj adhurimit të Tij, nuk është prej atyre të cilët dëshmojnë ''La ilahe ila Allah'' dhe kush e adhuron Atë (pra Allahun) dhe gjithashtu adhuron me të të tjerë pos Tij, nuk është prej atyre të cilët dëshmojnë ''La ilahe ila Allah''.
Marrë nga: “Ed-Durrerrus Senije” vëll, 12, fq. 263, 264.
Gjithashtu shih: “Fetaua el Eimeti en Nexhdijeh” vëll, 3, fq. 19-20.
Gjithashtu po aty fq. 268,
Gjithashtu shih fjalën e shejh Hamid bin Nasir ibn Ma’mer, fq. 269.
Gjithashtu shih fjalën e shejh Abdurrahman ibn Hasen, në: vëll. 3, fq. 18-19.
Gjithashtu për këtë ka folë edhe shejh: Ebu Muhamed El Makdisi në: “Imtau en Nadhar, keshfu shubuhati murxhietu el Asr” fq. 55-68. Ku në të ka përmendur disa prej fjalëve të selefëve të ndershëm, prandaj kthehu tek ai se është i rëndësishëm.
U përgjigj: Abdurrahman OSMANI