"Shpërdorimi i gulatave me Ibrahimin alejhi selam"

"Shpërdorimi i gulatave me Ibrahimin alejhi selam"

Falënderimi i takon vetëm Allahut, paqja dhe mëshira e Allahut qoftë mbi të Dërguarin e fundit Muhamedin salallahu alejhi ue selem, mbi shokët e tij, mbi familjen e tij dhe të gjithë ata që e ndjekin rrugën e tij me të mirë deri në ditën e Gjykimit, më pas:

Kanë përmendur dijetarët se gjykimi mbi një gjë vjen pas kuptimit të realitetit të tij.

Çështja e cila do ta përmendim në pika të shkurta është: Tekfiri i atyre që i arsyetojnë mushrikët me dyshime dhe interpretime të gabuara, a është prej gjërave që e nxjerrin njeriun nga feja apo është nga çështjet e gabuara dhe devijimeve të cilat nuk e nxjerrin njeriu nga feja derisa ti ngritet argumenti i qartë nga Kur’ani dhe Sunneti nga njeriu që e kupton gjuhën e shpalljes?

Mbi këtë çështje janë shkruar shumë shkrime dhe libra nga Ehli Sunneti ku e kanë qartësuar meselen të argumentuar me Kur’an dhe Sunnet, Allahu i shpërbleftë që të gjithë, mirëpo në këtë broshurë do të diskutojmë vetëm disa pika të cilat do të bëjnë edhe më të qartë devijimin dhe humnerën e atyre të cilët i kanë kaluar kufijtë e Kur’anit dhe Sunnetit dhe kanë kaluar në teprim dhe zullum ndaj muslimanëve me shpalljen e tyre si kafira dhe jobesimtarë pa argument dhe fakt nga Kur’ani dhe Sunneti.

Dyshimin më të madhë që e shpërdorin gulatët – tepruesit nga libri i Allahut subhanehu ue teala për tekfirin e arsyetuesve të mushrikëve me dyshime dhe interpretime të gabuara është ajeti i katërt i sures së bekuar “El-Mumtehine” ku thotë Allahu tebarake ue teala:” Ju e keni shembullin më të mirë te Ibrahimi dhe te ata që ishin me të, kur i thanë popullit të vet: “Ne tërhiqemi prej jush dhe prej asaj që adhuroni, pos Allahut, nuk besojnë tuajën, prandaj ndërmjet nesh e jush është e hapët armiqësia e urrejtja derisa ta besoni vetëm Allahun, Një!”Me përjashtim të fjalës së Ibrahimit thënë babait të vet: “Unë do të kërkoj falje për ty, po unë nuk kam në dorë asgjë për ty te Allahu!” Zoti ynë, vetëm Ty të jemi mbështetur, vetëm nga Ti jemi të kthyer dhe vetëm te Ti është e ardhmja! ((El-Mumtehine:4))

Ky ajet shpërdoret nga ata si bazë mbi tekfirin e atyre që ndalen dhe i arsyetojnë mushrikët duke mos pasur parasysh kurrfarë dyshimi dhe as keqintepretimi ngase kjo është nga “baza” e fesë dhe nuk arsyetohet në bazën e fesë askush prej njerëzve.

Me termin asll-esencë ata kanë për qëllim: se tekfiri i mushrikut pa dallim përkatësimi është pjesë përbërëse e Shehadetit, kush nuk vjen me të (tekfirin) ai është kafir nuk vlen shqiptimi i shehadetit të tij ngase nuk e ka sjellur shtyllën kryesore të saj, andaj kjo është ajo e kota të cilën do ta asgjësojmë nëpërmjet fjalëve të Allahut të madhëruar, shpjegimeve të selefit dhe dijetarëve të nderuar.

Thotë Allahu xhele ue ala:”Edhe lutja e Ibrahimit për babain e vet nuk ishte tjetër, pos për shkak të një premtimi që ia pat premtuar atij, e kur iu bë e qartë se ai është armik i Allahut, u distancua prej tij. S’ka dyshim, Ibrahimi ishte shumë i ndieshëm dhe i butë.” ((Et-teube:114))

Thotë Imam Et-tabarij (310h) Allahu e mëshiroftë në shpjegimin e fjalës së Allahut: Kanë polemizuar dijetarët e tefsirit për fjalën e Tij:” E kur iu bë e qartë se ai është armik i Allahut, u distancua prej tij.”

Kanë thënë disa prej tyre: Domethënia e kësaj është: Kur i është bërë atij e qartë me VDEKJEN e tij si mushrik ndaj Allahut u distancua prej tij dhe e braktisi ISTIGFARIN – kërkimin e faljës për të.

Ata që e kanë thënë këtë:

Na ka treguar Muhamed ibn Beshar duke thënë, na ka treguar AbduRrahmani duke thënë, na ka treguar Sufjani nga Habibi nga Said ibn Xhubejri nga Ibn Abbasi radiallahu anhu se ka thënë: Vazhdonte të kërkoj falje Ibrahimi për babën e tij derisa ndërroi jetë “e kur iu bë e qartë se ai është armik i Allahut, u distancua prej tij.”

Na ka treguar El-Harith duke thënë, na ka treguar AbdulAzizi duke thënë, na ka treguar Sufjani nga Habib ibn Ebi Thabit nga Said ibn Xhubejr nga Ibn Abbasi radiallahu anhu se ka thënë: Nuk është ndalur Ibrahimi duke kërkuar falje për babain e tij deri sa ka ndërruar jetë, e kur ka ndërruar jetë atëherë e ka ndalur kërkimin e faljes për të.

Më ka treguar El-Muthena duke thënë, më ka treguar Abdullahu duke thënë, më ka treguar Muavije nga Alija nga Ibn Abbasi radiallahu anhu se ka thënë:” Edhe lutja e Ibrahimit për babain e vet nuk ishte tjetër, pos për shkak të një premtimi që ia pat premtuar atij, e kur iu bë e qartë se ai është armik i Allahut, u distancua prej tij, pra: Ka kërkuar falje për të derisa ka qenë gjallë e kur ka ndërruar jetë është ndalur nga kërkimi faljes për të.

Muxhahidi thotë:”E kur iu bë e qartë se ai është armik i Allahut, u distancua prej tij”,pra: kur ka vdekur.

Amr ibn Dinari thotë: “E kur iu bë e qartë se ai është armik i Allahut, u distancua prej tij”,pra: vdekja e tij duke qenë ai kafir.

Dahhaku thotë: “E kur iu bë e qartë se ai është armik i Allahut, u distancua prej tij”,pra: Kur vdiç.

Katedeja thotë: “E kur iu bë e qartë se ai është armik i Allahut, u distancua prej tij”,pra: Kur vdiç në shirkun e tij atëherë u distancua prej tij.

*Parashtrohet pyetja: A e kishte të njohur Ibrahimi alejhi selam asllin- esëncën e fesë së Allahut kur ai kërkoi falje për babin e tij?

*Nëse thotë: Kjo ishte para se Allahu ta ndalojë Ibrahimin nga istigfari?

*Parashtrohet pyetja: E cila ishte dispozita e Ibrahimit alejhi selam në periudhën kur ai lutej për prindin e tij, a nuk e dinte se ai është mushrik ndaj Allahut kurse Allahu na e transmeton fjalën e Ibrahimit duke i thënë prindit të tij:”O babai im mos e adhuro shejtanin.” ((Merjem:44)) pra e kishte të njohur gjendjen e babës së tij.

*Pastaj është e njohur se aslli-esenca e fesë tek të gjithë pejgamberët alejhimu selam ka qenë nje, nuk ka pezullim (neskh) në esëncën e fesë ashtu siç e kanë përmendur këtë dijetarët e muslimanëve.

Thotë Ahmed ibnu Tejmije (728h) Allahu e mëshiroftë:
“Libri i Allahut është dy llojësh:
Lajm dhe urdhër, ashtu siç përmendëm.
Sa i përket lajmit, nuk lejohet që ai të kontradiktohet.”
((Der’u Tearudil Akli ue nakl 5/208))

*Pra, lajmet e Kur’anit mbi asllin e fesë nuk kontradiktohen, e as nuk pezullohen, andaj si është e mundur që Ibrahimi alejhi selam ta kishte të fshehur këtë asll-esencë gjatë gjithë jetës së babaut të tij?!! Medito..

*Kjo argumenton se gulatët (tepruesit) në tekfir nuk e kanë kuptuar çështjen as nga afër e as nga larg.

Ky është mendimi i parë i mufesirave, pra se Ibrahimi alejhi selam ka kërkuar falje për prindin e tij deri në vdekje.

Thotë Imam Et-tabarij (310h) Allahu e mëshiroftë në vazhdim: Disa të tjerë kanë thënë: Domethënia e kësaj është: Kur iu bë e qartë atij në Ahiret, kjo ngase babai i tij do të ngjitet pas tij (Ibrahimit) kur do të dëshiron ta kalon Siratin dhe dëshiron ta kalon atë nëpërmjet tij derisa kur ti afrohet kalimit Ibrahimi kthehet me një të shikuar kah ai dhe e sheh babain e tij në fotografinë e majmunit apo hienës, e braktis atë dhe distancohet prej tij.

Ata që e kanë thënë këtë:

Said Ibn Xhubejri Allahu e mëshiroftë thotë: Vërtetë Ibrahimi do të thotë ditën e Kijametit: O Zoti im, prindi im, O Zoti im, prindi im, e kur ta thojë për të tretën herë, e kap atë për dore dhe kthehet e shikon atë dhe ai është bërë hienë, aty distancohet prej tij.

Të njëjtën fjalë e ka sjellur edhe nga Ubejd ibn Umejri.

Thotë Imam Et-tabarij (310h) Allahu e mëshiroftë: Mendimi më i drejtë në këtë është fjala e Allahut dhe ajo është njoftimi i Tij për Ibrahimin se atij kur i është bërë e qartë se babai i tij është armik i Allahut është distancuar prej tij dhe kjo në kohën e diturisë dhe bindjes së tij se ai është armik i Allahut, mushrik ndaj Allahut dhe kjo është koha e VDEKJES së tij në shirkun e tij.

[[ Xhamiul Bejan 14/518-523]]

Ibnu Haxheri (852h) Allahu e mëshiroftë thotë mbi vërtetësinë e zinxhirit: E ka nxjerrur Et-tabariju nga Habib ibn Ebi Thabit nga Said ibn Xhubejri nga Ibn Abbasi dhe zinxhiri i tij është sahih.

[[ Fet’hul Barij 8/500 ]]

Ibnu Kethiri (774h) Allahu e mëshiroftë thotë: Ibrahimi alejhi selam ka kërkuar falje për babën e tij gjatë gjithë jetës së tij, e kur ka ndërruar jetë në shirk dhe i është bërë e qartë Ibrahimit kjo është kthyer nga kërkimi i faljes për të dhe është distancuar prej tij, ashtu siç ka thënë i Madhëruari:” “ Edhe lutja e Ibrahimit për babain e vet nuk ishte tjetër, pos për shkak të një premtimi që ia pat premtuar atij, e kur iu bë e qartë se ai është armik i Allahut, u distancua prej tij. S’ka dyshim, Ibrahimi ishte shumë i ndieshëm dhe i butë.” ((Et-teube:114))

[[Tefsiru Ibni Kethir 3/290]]

*Medito në fjalën e Ibn Kethirit: “Ka kërkuar falje për babën e tij gjatë gjithë jetës së tij, e kur ka ndërruar jetë në shirk dhe i është bërë e qartë Ibrahimit..”

Ebu Muhamed El-Bagavij (510h) Allahu e mëshiroftë thotë: Katedeja ka thënë: Pejgamberi salallahu alejhi ue selem ka thënë: Do të kërkoj falje për babin tim ashtu siç ka kërkuar falje Ibrahimi për babin e tij” dhe Allahu i Lartmadhëruar e zbriti këtë ajet:” Nuk është e drejtë për Pejgamberin e as për besimtarët të kërkojnë falje për idhujtarët, edhe nëse janë të afërt të tyre, pasi që ta kenë të qartë se me të vërtetë ata (idhujtarët) janë banues të xhehennemit.” ((Et-teube:113))

*Parashtrohet pyetja: A e ka ditur Pejgamberi salallahu alejhi ue selem asllin – esencën e fesë kur ka kërkuar falje për prindin e tij apo i është fshehur një periudhë aslli-esenca e pastaj i është treguar.

Thotë -Bagavij (510h) Allahu e mëshiroftë në vazhdim: Aliju ibn Ebi Talibi radiallahu anhu ka thënë: Kur Allahu azze ue xhel e zbriti lajmin për Ibrahimin alejhi selam se i ka thënë babës së tij:”Paqja qoftë mbi ty, Unë do ta lus Zotin tim për të falur ty.” ((Merjem:47)), unë e dëgjova një burrë duke kërkuar falje për dy prindërit e tij kurse ata ishin Mushrika dhe i thash atij: Kërkon falje për ata dy kurse ata janë Mushrika?
Ai tha: A nuk ka kërkuar falje Ibrahimi për babën e tij?
Unë erdha tek Pejgamberi salallahu alejhi ue selem dhe i tregova këtë, pastaj Allahu azze ue xhel e zbriti:” Ju e keni shembullin më të mirë te Ibrahimi dhe te ata që ishin me të..” deri tek fjala e Tij:” Me përjashtim të fjalës së Ibrahimit thënë babait të vet: “Unë do të kërkoj falje për ty.” ((El-Mumtehine:4))

*Parashtrohet pyetja: Ky sahabij që ka kërkuar falje për prindërit e tyre mushrika, a e dinte asllin-esencën e fesë apo i ka munguar?!

Thotë El-Bagavij (510h) Allahu e mëshiroft pastaj: Argument se ky premtim ka qenë nga Ibrahimi dhe Istigfari- kërkimi i faljes ka qenë në gjendjen e shirkut të babës është fjala e të Lartmadhëruarit:” :” Ju e keni shembullin më të mirë te Ibrahimi..” deri sa ka thënë:” Me përjashtim të fjalës së Ibrahimit thënë babait të vet: “Unë do të kërkoj falje për ty.” ((El-Mumtehine:4))
Ka treguar qartë se Ibrahimi nuk është shembull në këtë kërkim të faljes, mirëpo ai ka kërkuar falje për atë duke qenë ai mushrik për shkak të premtimit duke shpresuar që ai të bëhet musliman.

[[ Tefsirul Bagavij 4/101-102]]

*Të gjitha këto fjalë te selefit, të mufesirave më të njohur të Ehli Sunnetit duke filluar nga Ibn Abbasi e deri tek Ibn Kethiri e të tjerë dhe sikur të mos ishte frika nga të tepruarit në sjelljen e transmetimeve në këtë do ta kisha stërmbushur broshurën me transmetime nga dijetarët mbi këtë çështje, por mjafton për atë i cili ka mend në këtë çfarë e sjellëm.

Thotë Allahu tebarake ue teala:” E çka është me ju që në çështjen e munafikëve jeni dy grupe; derisa për atë që ata e punuan, Allahu i përmbysi ata? A mos doni ta vini në rrugë të drejtë atë që All-llahu e ka humbur?” ((En-nisa:88))

Thotë Imam Et-tabarij (310h) Allahu e mëshiroftë: Mendimi më i vërtetë në këtë është: mendimi i atyre që kanë thënë se ky ajet ka zbritur mbi MOSPAJTIMIN e shokëve të Pejgamberit salallahu alejhi ue selem për disa njerëz që kishin bërë RRIDEH nga Islami pas Islamit të tyre në Mekke.

[[ Xhamiul Bejan 8/13]]

*Parashtrohet pyetja: Si ka mundësi shokët e Pejgamberit salallahu alejhi ue selem të polemizojnë rreth atyre që kanë bërë rrideh nga feja e Allahut, disa prej tyre ti bëjnë tekfir e disa prej tyre të ndalen, cila është dispozita e atyre që nuk i kanë bërë tekfir murtedat e asokohe.

*Sikur të ishte tekfiri i mushrikut i cili përkatësohet në Islam nga esenca e fesë, pra nga përbërja thelbësore e shehadetit, nuk do ti lejohej as sa lëvizja e syrit asnjërit nga shoëkt e Pejgamberit alejhi selam të dyshonin në kufrin dhe rriden e atyre, por a i ka shpallur dikush ata sahabij të nderuar për kufar?, apo mos vallë ata nuk e kishin të njohur esencën e fesë?!!

Ibnu Tejmije Allahu e mëshiroftë thotë : Kurdoherë që ekziston lëkundje, ndalimi nga tekfiri është më përparësor kurse nxitimi në tekfir mbizotëron mbi natyrat tek të cilat mbizotëron injoranca.”

[[ Bug’jetul Murtad 1/345]]

Këtë pikë e ka sjellur edhe shejhu Ebu Muhamed El-Arabij Allahu e ruajtë në librin e tij:”Tekfiri i arsyetuesit” i cili është i veçuar në sqarimin e kësaj çështjeje, lusim Allahun e madhëruar ta e mundësoj përkthimin e këtij libri i cili do të jetë sqarues i dobishëm mbi teprimin dhe kalimin e kufijve nga ata që shpallin për jobesimtarë njerëzit për tekfirin e të cilëve nuk ka zbritur shpallje.

Këto ishin disa nga argumentet dhe faktet që dëshmojnë për çrregullimin jashtëzakonisht të madhë të atyre që luajnë me tekstet e Allahut dhe të dërguarit të Tij dhe i shpjegojnë ato bazuar në tekat dhe epshet e tyre duke hedhur poshtë çdo gjë e cila nuk shkon përshtati me metodologjinë e tyre të humbur.

Argumente dhe fakte të tjera që e asgjësojnë dhe shkatërrojnë metodologjinë e tyre të humbur janë të shumta nga historia e Pejgamberit salallahu alejhi ue selem dhe e shokëve të tij radiallahu anhum, mirëpo mbështetja e tyre në shumicën e rasteve bëhet me ajetet ku Allahu tregon për Ibrahimin alejhi selam dhe urdhëron për ndjekjen e tij në adhurimin e Allahut një dhe distancimi nga çdo adhurim tjetër pos Tij, andaj solla këto komente që të jenë ndihmëse për atë i cili dëshiron kuptimin e kësaj meseleje të rëndësishme të fesë së Allahut të lartësuar.

Falënderimet i takojnë vetëm Allahut, paqja dhe përshëndetja e Allahut qoftë mbi vulën e Pejgamberëve, Muhamedin salallahu alejhi ue selem.

Ebu Ubejde