Anuluesit (prishësit) e Islamit.

Anuluesi i pestë i Islamit​ 

Kushdo që urrenë diç prej asaj që erdhi me të Pejgamberi (sal’lAllahu alejhi ue sel­lem), edhe nëse punon në përputhje me të, ai ka bërë kufër (ka mohuar). 

Argument për këtë është ajo që u transmetua nga Ibn Bata në ["Ibana" – fq. 211] ku thotë: "Sikur një person të besonte gjithë atë me të cilën kanë ardhë të Dërguarit, përpos një gjëje të vetme, me refuzimin e kësaj gjëje, është kafir, tek të gjithë dijetarët". Fjala e autorit "Kushdo" është e përgjithshme dhe kushtëzore, pra është e përgjithsme për gratë, burrat dhe për të rriturit, ndërsa të vegjëlit nuk e marrin këtë dispozitë tek të gjithë rregullat e anuluesëve, për shkak të hadithit, "Është ngritur lapsi për 3 lloje të personave", porse, qortohen me fjalë të rënda, mirëpo nuk bëhet tekfir mbi ta, dhe njejtë është me të çmendurin, dhe kjo është e përgjithshme për kafirin dhe muslimanin. Ndërsa nëse thotë dikush se esenca e kafirit është kufri? Themi se, e shton kufrin e tij nëse vepron diçka prej harameve apo anuluesve, pra për këtë gjë e vërteta është se, edhe kafirët janë të obliguar me degët e sheriatit. 

"Urren" ​kjo është argument se është vepër e zemrës, pra që lidhet me zemrën, ngase vendi ekskluziv i "Urrejtjes" është zemra. 

"Diçka (shejen)" ​është e pashquar, në kontekst të kushtëzimit (nekira fi sijak esh­shart), pra është e përgjithshme, po edhe sikur ta urrenë një gjë të vetme që është prej sunneteve të njohura. 

"Me të cilën erdhi Pejgamberi",​​pra atë me të cilën ka ardhë i Dërguari, dhe kjo përfshinë çdo gjë me të cilën ka ardhur i Dërguari sal’lAllahu alejhi ue sel­lem, pra gjithçka që ka ardhur në fe, duke përfshirë këtu edhe Kur’anin Fisnik.

 "Edhe nëse punon në përputhje me të",​​pra bën kufër edhe nëse vepron në përputhje me të. 

Një mesele: ​ky anulues quhet ‘dispozita e urrejtësit të fesë’. Ndërsa çështjet me të cilat ka ardhë Pejgamberi sal’lAllahu alejhi ue sel­lem janë dy: 

1. Me çështje të Besimit (vepra të zemrës),

2. dhe me Dispozita praktike (vepra praktike). Dhe kjo përfshinë shtyllat (ruknet), obligimet (vaxhibet), dhe sunnetet. Pra kush urrenë diçka prej këtyre 2 llojeve bën Kufër. 

Një mesele: ​Shembuj për atë që mund ta urrejë lëshimin e mjekrrës, poligaminë, hixhabin, urdhërimin për të mirë dhe ndalimin nga e keqja, xhihadin, apo gjëra të kësaj natyre, ka kushtëzime për bërjen tekfirë, e ato janë, dy kushte: 

a. Ta dijë që kjo gjë (besim apo vepër) është e vërtetuar në Kur’an dhe Sunet, dhe nëse e din vërtetësinë e atyre gjërave dhe pastaj e mohon, apo e urrenë, atëherë ai bën kufër. 

b. Kushtëzim është Ixhmaja.. Pra nëse e urrenë ndonjë dispozitë në të cilën ka polemikë, nuk bën kufër? Ndërsa fjala jonë "në të cilën ka polemikë ", pra kemi për qëllim këtu polemikat e forta (të mëdha në mesin e dijetarëve). 

Një mesele: ​Çfarë është dallimi në mes të urrejtësit të ligjvënies, dhe urrejtësit të veprës? 

Ka dallim! Me këtë anulues ka për qëllim atë që e urrenë ligjvënien me të cilët ka ardhur i Dërguari sal’lAllahu alejhi ue sel­lem, ndërsa nëse nuk e urrenë atë (nëesencë), porse e urrenë vetëmse veprën e ndonjë vepruesi, ky nuk hyn në këtë kategori. P.sh. nëse gruaja e urrenë ligjvënien e poligamisë bën kufër, ndërsa, nëse nuk e urrenë atë (në esencë), porse kjo (pakënaqësi) vlenë vetëm për rastin e burrit të saj, pra e urrenë që burri i saj të martohet me më shumë se një grua, atëherë kjo nuk hyn këtu (përjashtohet). 

Një mesele: ​A është mosveprimi i të urdhëruarës shenjë apo sinjal për urrejtje? Jo, sepse njeriu mund të mos i realizoj disa urdhëra, për shkak të përtacisë apo të epshit, porse nuk e urrenë sheriatin. Pra, kush e rruan mjekrrën e tij, apo le haxhin për shkak të përtacisë apo arësyeve tjera, ai nuk hyn këtu.

Autor i librit "Anuluesit e Islamit": Shejh Muhammed Ibn Abdul’Uehab (Allahu e mëshiroftë) Shpjeguesi i librit: Shejh Ali Hudejri (Allahu e liroftë) 

Përkthyesi: Ebu Kaswara el­Albani (Allahu e mëshiroftë)